ŻYWIOŁEK-
POWIETRZE
W
kwietniu dzieci z grupy II ( 3-4 latki) i IV ( 5-6 latki) spotkały się z kolejnym
żywiołem, jakim jest POWIETRZE. Tym razem poznawanie tego żywiołu nie było
proste, gdyż zwyczajnie na co dzień go nie widać. Jednak daliśmy radę
udowodnić, że faktycznie jest wokół nas nieustannie i często czujemy jego
obecność.
Rozpoczęliśmy
od zabaw z balonami. Każdy z nas musiał go nadmuchać, a następnie wypuścić z
rąk o obserwować co się stanie. Kolejnym razem po nadmuchaniu balona,
skierowaliśmy wylot na nasze buzie. Nasze wnioski:
-
w balonie jest powietrze,
-
gdy wypuściliśmy balona wyleciało z niego powietrze i balon spadł,
-
powietrze czuć jak wiatr na twarzy,
-
powietrze nie ma zapachu
-
powietrza nie można zobaczyć, jest niewidzialne
Dzieci
słuchały również opowiadania K. Kus „Sen zajączka Filipa”. Było ono inspiracją
do pogadanki na temat: do czego potrzebne jest powietrze i wiatr.
Obejrzeliśmy
również filmiki edukacyjne pokazujące szkodliwe i pożyteczne działanie wiatru.
Następnie dzieci dostały obrazki i
musiały podzielić je wg schematu: powietrze jest potrzebne dla…, powietrze jest
szkodliwe dla….
Jako
przerywnik w naszych doświadczeniach bawiliśmy się w różne zabawy:
- „Piórka w górę” – wykonaliśmy papierowe
wachlarze i wachlując nimi mieliśmy za zadanie utrzymać piórka jak najdłużej w
górze.
-
„Przedmuchaj piłeczkę” – za pomocą powietrza z naszych płuc musieliśmy
przetoczyć piłeczkę od ping-ponga przez długość dywanu w naszej klasie
Wykonywaliśmy także z paniami kilka zabaw badawczych, z których
wnioski dały nam jasno do zrozumienia, że powietrze wokół nas istnieje, i można
się nim fajnie bawić.
Ponadto
wykonywaliśmy prace plastyczne: samodzielnie wykonane samoloty techniką
origami, z pomocą których potem zrobiliśmy konkurs na najdłuższy lot, do
nadmuchanych balonów doczepialiśmy za pomocą słomek „koszyczki” z plastikowych
kubeczków, tworząc modele balonów unoszących się w powietrzu, oraz rozdmuchiwaliśmy kolorowy tusz na
kartkach papieru, tworząc różne plamy, które potem przekształcaliśmy w wielobarwne
ptaki szybujące w powietrzu. Dzieci młodsze z pomocą nauczycielek wykonywały
kolorowe wachalarze , które następnie ozdabiały różnymi elementami.
Na
zakończenie cyklu zajęć, każde dziecko otrzymało medal żywiołka – powietrza.
Zabawy
badawcze:
Tajemnice
powietrza:
1.Zapoznanie dzieci ze sposobami praktycznego wykorzystania powietrza przez człowieka, wykorzystanie ilustracji i naturalnych eksponatów: ilustracje – np.; balon, wiatrak, gwizdek, piłka dmuchana, koło lub rękawki ratunkowe, flet.
Doświadczenia służące udowodnieniu, że powietrze istnieje, chociaż jest niewidoczne, poznanie niektórych właściwości powietrza- zabawy badawcze z powietrzem:
2. Czy my potrzebujemy powietrza?
Dzieci próbują zatkać nos, zamknąć buzie i sprawdzają jak długo można tak wytrzymać. Po chwili wszystkie otwierają buzie, odsłaniają nos i oddychają.
Wnioski: Powietrze jest wszędzie (w każdym zakątku sali) i jest niezbędne do oddychania, do życia. Powietrze jest niewidzialne, bezbarwne i bez zapachu.
Dzieci próbują zatkać nos, zamknąć buzie i sprawdzają jak długo można tak wytrzymać. Po chwili wszystkie otwierają buzie, odsłaniają nos i oddychają.
Wnioski: Powietrze jest wszędzie (w każdym zakątku sali) i jest niezbędne do oddychania, do życia. Powietrze jest niewidzialne, bezbarwne i bez zapachu.
3.Gdzie jest powietrze?
Na stole stoją różne słoiczki, buteleczki. Nauczycielka pyta dzieci co jest w tych naczyniach ? /nic/ Następnie zanurza buteleczkę w misce z wodą. Dzieci widzą wydobywające się bąbelki Co to?
4.Szukanie dowodów na istnienie powietrza
Nauczycielka zaprasza dzieci do zabawy nadmuchanymi zabawkami (koła, piłki, balony, itp.). po chwili prosi o wyjęcie korków i odwrócenie zabawek tak, aby wylatujący strumień powietrza skierowany był na twarz.
Chętne dziecko zanurza jedną z mniejszych zabawek w wodzie tak, aby po wyjęciu korka było widać wylatujące pęcherzyki.
Wnioski: Przeprowadzone zabawy pokazały, że powietrze jest wszędzie, ale jest niewidoczne
Nauczycielka zaprasza dzieci do zabawy nadmuchanymi zabawkami (koła, piłki, balony, itp.). po chwili prosi o wyjęcie korków i odwrócenie zabawek tak, aby wylatujący strumień powietrza skierowany był na twarz.
Chętne dziecko zanurza jedną z mniejszych zabawek w wodzie tak, aby po wyjęciu korka było widać wylatujące pęcherzyki.
Wnioski: Przeprowadzone zabawy pokazały, że powietrze jest wszędzie, ale jest niewidoczne
5. „Co jest w pustej butelce?”
Dzieci zaglądają do swoich butelek, dmuchają w nie, odwracają dnem do góry, wydają opinię na temat ich zawartości.
Dzieci zaglądają do swoich butelek, dmuchają w nie, odwracają dnem do góry, wydają opinię na temat ich zawartości.
Dzieci zanurzają butelkę w misce z wodą,
przyciskają do dna i puszczają. „Dlaczego butelka wypłynęła na powierzchnię
wody?” rozmowa z dziećmi.
Kolejny raz dzieci zanurzają butelki w misce, przytrzymują je.
Z otworów butelek wydostają się bąbelki „Co to jest?”
Kolejny raz dzieci zanurzają butelki w misce, przytrzymują je.
Z otworów butelek wydostają się bąbelki „Co to jest?”
Dzieci wyjmują butelki i wypowiadają się na
temat ich zawartości. Zabawę z butelkami można powtórzyć po wylaniu z nich
wody.
Wnioski: Butelka wypływa, bo jest lekka.
Z wody wypływają bąbelki, które są pęcherzykami powietrza. W butelce było powietrze, które wydostaje się z butelki w postaci pęcherzyków. Dopiero w wodzie "bąbelki" są widoczne, bo powietrze jest bezbarwne i nie widzimy go. Butelka tonie, bo wypełnia się wodą i staje się ciężka. Dzieci stwierdzają, że powietrze jest niewidoczne (bezbarwne) i lekkie.
Wnioski: Butelka wypływa, bo jest lekka.
Z wody wypływają bąbelki, które są pęcherzykami powietrza. W butelce było powietrze, które wydostaje się z butelki w postaci pęcherzyków. Dopiero w wodzie "bąbelki" są widoczne, bo powietrze jest bezbarwne i nie widzimy go. Butelka tonie, bo wypełnia się wodą i staje się ciężka. Dzieci stwierdzają, że powietrze jest niewidoczne (bezbarwne) i lekkie.
6.Dmuchanie przez rurkę do naczynia z wodą
Dzieci otrzymują rurki, których jeden koniec zanurzają w wodzie,
a w drugi dmuchają. Na powierzchnię wody wypływają pęcherzyki powietrza.
Wnioski: Przez słomkę wydobywały się pęcherzyki powietrza, które wydycha człowiek.
Dzieci otrzymują rurki, których jeden koniec zanurzają w wodzie,
a w drugi dmuchają. Na powierzchnię wody wypływają pęcherzyki powietrza.
Wnioski: Przez słomkę wydobywały się pęcherzyki powietrza, które wydycha człowiek.
7. Sprężystość powietrza
• Dzieci nadmuchuję balony, widzą, że balon rośnie i jest coraz większy, zawiązują go tasiemką.
Wnioski: Powietrze możemy zamknąć w balonie. Powietrze rozciąga ścianki balonu przez co balon jest coraz większy. Powietrze rozszerza się w balonie, bo jest rozprężliwe ..
• Dzieci nadmuchuję balony, widzą, że balon rośnie i jest coraz większy, zawiązują go tasiemką.
Wnioski: Powietrze możemy zamknąć w balonie. Powietrze rozciąga ścianki balonu przez co balon jest coraz większy. Powietrze rozszerza się w balonie, bo jest rozprężliwe ..
·
SUSZARKA
I BALON
Pomoce:
suszarka do włosów, balony
Opis: nadmuchujemy
balon i włączamy suszarkę, umieszczamy balon nad suszarką – strumień powietrza
unosi balon
Wnioski:
-
przy pomocy suszarki powstał wiatr
-
porusza się powietrze
-
wiatr unosi różne rzeczy
-
z wiatrem można latać
·
WIATR
Z BUTELKI
Pomoce:
plastikowa butelka po napoju z odciętym dnem, torebka foliowa, gumka
recepturka, podgrzewacz, zapałki
Opis: odcięte dno
butelki owijamy torebką i mocujemy gumką
recepturką, kładziemy butelkę na stole, przy jej wylocie ustawiamy podgrzewacz
i zapalam go, uderzamy w dno butelki –
powodujemy ruch powietrza, który zgasi płomień
Wnioski:
-
w butelce jest powietrze
-
uderzenie spowodowało ruch powietrza, który zgasił świeczkę
·
SUCHY
NUREK
Pomoce:
szklanka, miska z wodą, bibuła
Opis: zgniatamy
bibułę i wkładamy do szklanki, szklankę zatapiamy w misce z wodą ustawiając ją
prostopadle otworem do dołu, wyciągamy szklankę i wyjmujemy bibułę
Wnioski:
-
bibuła jest sucha,
-
w szklance oprócz bibuły jest powietrze przez co woda nie może dostać się do
szklanki
-
puste miejsce w szklance jest zajęte przez powietrze
·
RAKIETA
BALONOWA
Pomoce:
długi kawałek cienkiej linki, balon, taśma klejąca, słomka
Opis: linkę
przeciągamy przez słomkę, jeden koniec linki mocujemy np. do klamki a drugą np.
o oparcie krzesła, linka powinna być dobrze naprężona. Nadmuchujemy balon i
zaciskamy ustnik (nie wiążemy), szczelnie zatykając otwór balonu, mocujemy go
do słomki taśmą klejącą, trzymając wylot, umieszczamy balon na jednym końcu
linki, następnie odtykamy ustnik i puszczamy balon, balon poleci wzdłuż linki
Wnioski:
-
kiedy powietrze wylatuje balon pędzi po lince,
-
powietrze wylatuje i powoduję że balon leci na drugi koniec linki
Literatura:
K. Kus „Sen zajączka Filipa”
Filmy
edukacyjne:
- „Pożyteczna działalność wiatru”
- „Szkodliwa działalność wiatru”
Zabawy
ruchowe:
- „Piórka w gorę” – wykonanie papierowych
wachlarzy, wachlowanie nimi tak, aby utrzymać piórka jak najdłużej w górze.
-
„Przedmuchaj piłeczkę” – dmuchanie w piłeczki od ping-ponga tak, aby je
przetoczyć przez długość dywanu w klasie
-
„ Jestem powietrzem”- dzieci wyobraziły sobie , że są wiatrem i w rytm muzyki tańczyły z wykorzystaniem chustek
Prace plastyczne:
-
„Samoloty” –
Pomoce: kolorowa kartka
papieru, nożyczki, kredki, mazaki.
Składanie
techniką origami samolotów, ozdabianie ich. Wypuszczanie samolotów w powietrze,
obserwowanie lotu, konkurs na najdłuższy lot.
- „Balony” – praca konstrukcyjna
Pomoce:
nadmuchany balon, słomki, kubeczki plastikowe po serku, farba akrylowa, taśma
klejąca
Malowanie
kubeczków na dowolny kolor, mocowanie kubeczków („koszyczków”) do balona za
pomocą słomek i taśmy.
-
„Rozdmuchane ptaszyska” – praca twórcza
Pomoce:
słomki, rozwodnione tusze, kredki, mazaki, kolorowe piórka.
Rozdmuchiwanie
kolorowych plam tuszu na kartce, przekształcanie plam w dowolnego ptaka, dorysowywanie
dowolnych elementów kredkami, mazakami, doklejanie kolorowych piórek.
-
„ Kolorowe wachlarze”- praca plastyczno- techniczna
Pomoce:
papier kolorowy ksero, ozdobne materiały plastyczne,
Dzieci
składały z kolorowego papieru ksero wachlarze, następnie je kolorowały i
naklejały elementy ozdobne i wachlowały się nimi J
Jak
zwykle zabawy z kolejnym żywiołem- POWIETRZE przyniosły dzieciom dużo radości
ale i wzbogaciły ich wiedzę na temat właściwości powietrza. Cieszymy się
bardzo, ze mogliśmy wraz z naszymi przedszkolakami uczestniczyć w projekcie : „
Żywiołki”. Zabawy badawcze oraz inne działania, podejmowane w ramach projektu z
naszymi przedszkolakami, myślę, że na długo zostaną w pamięci naszych
milusińskich. J
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz